ولادت هشتمین اختر تابناک آسـمان امامت و ولایت، حضرت على بن موسى الرضا (علیه السلام) مبارک باد.
نمونهاى از فضايل حضرت امام رضـا (علیه السلام)
نويسنده: آيت الله العظمی حسين مظاهرى (دامت برکاته )
مقام علمى حضرت رضا(ع)
از متون اسلامى مىتوان نتيجه گرفت كه آن حضرت عالم بما سوى الله، واسطه فيض اين عالم، معدن كلمات پروردگار، صندوق انوار الهى و خزينه علم خداوند متعال است. احتجاجات و مباحثات حضرت رضا(ع) با فرقههاى مختلف در مجلس مأمون، مقام علمى آن حضرت را آشكار مىكند. چنانكه بارها مأمون مىگفت: ما اعلم احدا افضل من هذا الرجل على وجه الارض. هيچ كس را در روى زمين داناتر از حضرت رضا نمىدانم.
فريد وجدى در دايرة المعارف خود، در ذيل كلمه رضا مىگويد: «مأمون سى و سه هزار نفر از بزرگان طوايف و فرق مختلفه را جمع كرد و از آنان خواست كه لايقترين افراد را از ميان خود انتخاب كنند تا ولايتعهدى را به او وگذارنمايد. همه آن سى و سه هزار نفر، در على بن موسى الرضا اتفاق نمودند.»
در اين باب از حضرت رضا(ع) مطلبى نقل است كه مقام عبوديت آن بزرگوار را بر ما روشن مىكند . آن حضرت به دعبل خزاعى شاعر معروف عبايى داد و فرمود: «قدر آن را بدان كه در اين عبا هزار شب و هر شبى، هزار ركعت نماز خوانده است.»
آنان كه حضرت رضا(ع) را از مدينه به طوس آوردند، همه از كثرت عبادت و تضرع و انابه و زارى وتهجد و مواظبت كامل آن حضرت در عبادت سخن گفتهاند.
تواضع حضرت رضا(ع)
ياسر، خادم آن حضرت مىگويد: حضرت رضا هميشه با خدمه و كارگرهاى خود غذا مىخورد و دوست داشت كه با آنها بنشيند و صحبت و درددل كند. بعضى از ناآگاهان به اين كار حضرت ايراد مىكردند و حضرت مىفرمود: ان الرب تبارك و تعالى واحد و الأب واحد و الام واحدة و الجزاء بالاعمال. پروردگار، پدر، و مادر، يكى است و فضيلت فقط و فقط به كردار است.
ادب و اخلاق حضرت رضا(ع)
ابراهيم بن عباس كه در مسافرت از مدينه تا طوس خدمت آن حضرت بوده است، چنين مىگويد : «نديدم به احدى ظلم كند، هيچ وقت كلام كسى را قطع نمىكرد. هيچ حاجتى را رد نمىنمود. پاى خود را مقابل احدى دراز نمىكرد و در مقابل احدى تكيه نمىداد و با هيچ كس سخن جسارت آميز نمىگفت.»
سخاوت حضرت رضا(ع)
قضيهاى كه كلينى رحمه الله در اين باره نقل كرده است، ذكر مىكنيم. راوى مىگويد: «با جمعى بسيار خدمت حضرت رضا بوديم كه ابن سبيلى آمد و چنين گفت: يابن رسول الله! من دوست شما و پدران شما هستم. نفقه خود را در راه حج گم كردهام. نفقه راه به من عنايت كنيد، چون به خراسان رسيدم براى شما صدقه مىدهم، زيرا آنجا مكنت دارم. حضرت رضا(ع) داخل اتاق شده پس از چندى از بالاى در، دويست دينار به او داد و خواهش كرد برود و فرمود: لازم نيست صدقه بدهى. چون حضرت آمد، از ايشان پرسيدند: پول را از بالاى در داديد و خواهش نموديد كه برود تا او را نبينيد. فرمود: من خواستم ذلت سؤال را در صورت او نبينم. آيا نشنيدهايد كه رسول اكرم فرموده است: صدقه پنهانى، معادل هفتاد حج است، و گناه آشكار موجب خذلان، و گناه پنهانى را خداوند مىآمرزد.»
آنچه نوشته شد، تنها نمونهاى از فضايل حضرت رضا(ع) بود.